Sivri burun ayakkabı, pala bıyık, bira göbeğinden hallice bir göbek.

isveçli bir atmosferik black metal grubu.

Six Voices inside:
https://youtu.be/f8JxltY0vJ0

Karıştırabilir. Arkadaşlarımla olan özel konuşmalarıma kendini dahil etmediği sürece istediğini yapabilir.

Moskovalı bir black metal grubu.
https://youtu.be/OjMTxkDC6p0

imperium dekadenz - dis manibvs
https://youtu.be/5WSTzpEKS-M

ilahımdır. Üzerimde kurdukları hakimiyet paha biçilemez.

Buraya 2007’den enfes bir albüm bırakıyorum.
https://open.spotify.com/...si=seWk3h09Qu2U4mxGqGBMTg
Özellikle albüme ismini veren şarkı daha bir vurucudur.
t: isveçli bir melodik bm grubu.

The black dahlia murder’ın muazzam albümü.
https://open.spotify.com/...si=2A5iPF47R0CDlE5fxeLxNA

Bir kadın olarak böyle bir manzara karşısında çekinerek ve üzülerek yoluma devam etmek zorunda kalırdım.
O kadını bu duruma getiren her ne ise bile isteye bu hale düşebilme ihtimali yok öncelikle. Varsa bile yüzde birdir ve maruz kaldığı şiddeti asla haklı çıkartmaz. Neden mi? Bir insan sizin hayatınızda bu kadar büyük kötü yönde bir etkiye sahipse çıkartırsınız biter. Bu kadar bağımlı olmak, gelip kafanıza vurmadığı sürece kin tutmak acizlikten başka bir şey değildir. Bu acizliğin getirisi de şiddettir.
Peki müdahale etmeye kalksam ne olacak? ettim diyelim, adamın üstünde delici kesici bir şey olmadığının garantisini verebilir miyim? Hadi verdim, yine de böylesine gözü dönmüş bir köpek beni daha da öfkelenip ne hale getirirdi kim bilir. Belki de o kadar gözü dönecekti ki bana da saracaktı o kadın gibi. Zavallı kadın nasıl kurtulacaktı o zaman? Bir erkeğin fiziki gücünün de aynı ihtimaller karşısında hiç kalabileceğini düşünüyorum. Kimse, sadece sevdikleri için dahi olsa zarar görmek istemez.
Hızlıca uzaklaşırken polisi aramak en doğru karar gibi görünüyor.

Düğün salonu tutup nikah memursuz düğün yapmak.

Kendimi tanımak için kendime vakit ayırdıkça değiştim. Bunun için kendime yeniden vakit ayırdım, yeniden değiştim. bunu yinelemeyi sürdürdüğüm müddetçe sonunun nereye varacağını bilmediğim, hatta sonunu hiç göremeyeceğim bir yolda ilerlemeye devam ettim.
Bir önceki seni tanıyorsun. Ondan öncekini de, ondan öncekini de. Sonsuz değişimler, içimde önceleri barındırmış olduğum ve uygun gördüğüm her koşulda misafir edebileceğim sonsuz varyasyonlar.
insanlara yaklaşıyorsun, insanları öğreniyorsun. Değiştikçe o dilleri birer birer söküyorsun, pratik yaptıkça akıcı okumaya başlıyorsun. Savunma mekanizmanla birlikte saldırı mekanizman da gelişiyor ve muazzam sağlamlıkta duvarlar ediniyorsun. o duvarların içini yalnızca sen görebiliyorsun, karşındaki insan ise izin verdiğin kadarını. izin verdiğin kısım, öncesinde misafir etmiş olduğun eski bir dost dahi olabilir ve bu dostu uzun bir aradan sonra yeniden görmek o an için içini ısıtsa da üçüncü günün sonunda gitmesi için gözlerinin içine bakıyorsun.

Bir sonraki beni tanımıyorum. Dostlarımın ise ciğerini biliyorum.

Koca bir et yığınının içinde tek başıma olduğumu uzun zaman önce kabullenmiştim ve bu yüzden “anlaşılmıyorum, kendim gibi birini bulamıyorum” gibi dertlerim yoktu fakat savunmasız olduğum gerçeği yüzüme her defasında tokat gibi çarpıyordu. Aksini iddia etsem de ruhumun bedenimin içinde tutsak olduğunu muazzam bir şekilde hissediyordum ve o kafesi taşırken her geçen gün yükümün biraz daha ağırlaşacağını biliyordum. Ruhum hasar aldıkça kafesi parçalama isteğim de gün yüzüne çıkıyordu. Kendimi zapt ettikçe boğuluyordum. O kafesten çok daha sağlam materyallerim vardı ve nefes almak için kendime yer açmak zorundaydım. Fakat unuttuğum bir gerçek vardı: Kafes bana ait olsa da bu kafesin bir anahtarı vardı ve anahtarın sahibi ben değildim. Kilit hep orada duracaktı ve kafesi paramparça etsem de hiçbir zaman o anahtara sahip olamayacaktım. Ne ben, ne de bir başkası. Bu ilahi gücün altında bir kez daha ezildim. Ölmenin de yaşamak kadar boş olduğunu bir kez daha idrak ettim.

(bkz: oylama yaparken 10 saniye kuralı)

iyi niyetimin veya duygularımın suistimal edildiğini hissettiğim vakit bambaşka bir insana dönüşüyorum ve bu edindiğim kişiyi şevkle yönetiyorum. Geriye dönüp baktığımda ise karşılaştığım manzaraya karşı en ufak bir sorumluluk hissetmiyorum.

https://youtu.be/Knhmzb4726o

Makarna yiyeydin. Fasulye yiyeydin.

https://youtu.be/0gdG9Kccw98

Kaçmak için yapılır. Bir şekilde uyuyakaldıktan sonraysa sabah kalkmamak için direnmekle sonuçlanır.

Dut pekmezi var yen mi.

Cevap veriyorum: ewed. Hediye paketi dediğin kapalı olur. Hiç kimse hediyeyi açılmış pakette vermiyor.
Edit:
21. yüzyılda hala oturup devlet meselesi çözmeye çalışır gibi bekaret tartışıyorlar hayret verici.
bir de ciddi ciddi linçlenmişim hahahaha. Eğlendim teşqürler.